Ndërsa Javës së Modës në Londër fillon, “trophy vintage” po bëhet gjithnjë e më shumë i kërkuar. Samina Virk, CEO e SHBA-ve për platformën e rishitjes së modës, Vestiaire Collective, tregon sesi veshjet e parapëlqyera kanë shndërruar në një zgjedhje të modës – madje edhe për serialin Emily in Paris të Netflix-it.
Kur Bella Hadid veshi një fustan të bardhë vintage të Gucci në Festivalin e Filmit në Kanë në vitin 2022, ajo zgjodhi një fustan më të vjetër se ajo vetë. Fustani me mëngë të gjata, i krijuar nga dizajneri Tom Ford gjatë periudhës së tij në shtëpinë e modës italiane, debutoi në një pasarelë në Milano në dimrin e vitit 1996 – rreth 10 muaj para lindjes së Hadid.
“Nuk është më gjithmonë për atë që është e re – nganjëherë është për atë që është e vjetër dhe e vështirë për t’u gjetur,” thotë Samina Virk. Ajo thekson se blerësit aktualisht po kërkojnë artikuj “arkival Gucci”, së bashku me Prada, Miu Miu dhe Saint Laurent. “Arkival” është një term i paformalizuar në botën e modës dhe zakonisht nënkupton “më të vjetër se 10 vjet dhe mjaft të famshme sa të kujtohet nga një tapet i kuq ose fushatë reklamuese.” “Trophy vintage” është një tjetër term për të përshkruar këto pjesë ikonike dhe të kërkuara, dhe Emily Ratajkowski është ndër të famshmet që ka përzgjedhur veshjet e parapëlqyera.
Vestiaire nuk merret vetëm me veshje vintage, por gjithashtu ofron një bazë të dhënash të gjallë të veshjeve, këpucëve dhe aksesorëve të dizajnerëve që shpesh janë vetëm disa sezone të vjetra. Një shfletim i shpejtë në faqen e saj zbulon një bodysuit nga Khaite me etiketat ende të vendosura, një palë këpucë Dior të përdorura vetëm një herë, dhe një çantë Loewe që duket sikur sapo ka dalë nga showroom-i.
Samina Virk thotë se blerja e veshjeve të dorës së dytë zgjat ciklin e jetës së tyre mesatarisht me 2.2 vite, duke ndihmuar në ngadalësimin e prodhimit të rrobave të reja dhe parandalimin e mbetjeve. “Por, sigurisht, transporti i rrobave përreth botës kërkon energji,” shton ajo. “Thjesht jo aq shumë sa prodhimi i një pale të re këpucësh.”
Në vizionin e Virk, Vestiaire është një opsion më i mirë brenda një sistemi konsumator të dëmtuar. Ajo e përshkruan përvojën e blerjes si një “buton dopamini” për ata që e pëlqejnë ndjekjen e një veshje të rrallë.
Në gusht, Virk ndihmoi Vestiaire të ndërtonte një tjetër urë: atë drejt serialit të famshëm të Netflix-it, Emily in Paris. Përdorimi i modës së dizajnuar në këtë shfaqje ka kapur imagjinatën kolektive të fansave të modës. Megjithatë, edhe pse veshjet e serialit janë të famshme për stilin e tyre të jashtëzakonshëm dhe të guximshëm, Virk e dinte se përfshirja me pagesë e Vestiaire duhej të ndjehej e natyrshme dhe e lidhur me rrjedhën e tregimit./BBC
